Μάθετε ΕΥΚΟΛΑ και ΔΩΡΕΑΝ ό,τι σας χρειάζεται για να δουλέψετε με υπολογιστές και άλλες ψηφιακές συσκευές
ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΕΔΩ: (2) ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ → Δίκτυα υπολογιστών και Ίντερνετ
| ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ | Tweet |
Δίκτυα υπολογιστών και Ίντερνετ
Σε αυτό το κεφάλαιο:
α) Γενικά για τα δίκτυα υπολογιστών
β) Τρόποι σύνδεσης στο Ίντερνετ
β1) Σύνδεση μέσω του δικτύου σταθερής τηλεφωνίας: Dial-up , ISDN , ADSL
β2) Σύνδεση στο Ίντερνετ μέσω των δικτύων κινητής τηλεφωνίας (Mobile Internet)
γ) Ίντερνετ και Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web - WWW)
γ1) Γενική οργάνωση του Ίντερνετ
γ2) Τα αλληλοσυνδεόμενα περιεχόμενα του Ίντερνετ. Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web - WWW)
γ3) Δημιουργία ιστοτόπων και ιστοσελίδων στο Ίντερνετ
γ4) Περιήγηση στον Παγκόσμιο Ιστό (Web surfing and browsing)
γ5) Προγράμματα περιήγησης (Web browsers)
γ6) Μηχανές αναζήτησης (Search engines)
α) Γενικά για τα δίκτυα υπολογιστών
Όταν συνδέουμε δύο ή περισσότερους υπολογιστές μεταξύ τους, με σκοπό τη μεταφορά ψηφιακών δεδομένων από τον ένα στον άλλο, τότε λέμε ότι δημιουργούμε ένα δίκτυο υπολογιστών.
Στα περισσότερα είδη δικτύων, οι υπολογιστές (και οι συσκευές μέσω των οποίων αυτοί επικοινωνούν μεταξύ τους και δημιουργούν το δίκτυο) "σπάνε" τα ψηφιακά δεδομένα σε κομμάτια που ονομάζονται "πακέτα δεδομένων" και διαμορφώνουν κάθε πακέτο έτσι ώστε να μπορεί αυτό να ταξιδέψει μέσα στο δίκτυο. Αυτά τα πακέτα στέλνονται προς τον υπολογιστή που είναι ο προορισμός τους. Όταν τα πακέτα φτάσουν εκεί, αποδιαμορφώνονται για να ξαναπάρουν την αρχική τους μορφή, ακολούθως επανασυνδέονται και έτσι ξαναδημιουργούνται τα αρχικά δεδομένα.
Μέσα σε ένα δίκτυο υπολογιστών, κάθε υπολογιστής έχει μία μοναδική διεύθυνση, η οποία έχει τη μορφή ενός αριθμού συγκεκριμένης μορφής (για παράδειγμα 192.168.1.65 ή 212.70.209.328). Όταν τα δεδομένα κινούνται μέσα στο δίκτυο, οι υπολογιστές του δικτύου ξέρουν τη διεύθυνση του υπολογιστή από τον οποίο ξεκίνησαν τα δεδομένα και τη διεύθυνση του υπολογιστή προς τον οποίο κατευθύνονται τα δεδομένα. Είναι το ίδιο με μία επιστολή: Στο φάκελο αναγράφεται η διεύθυνση του αποστολέα και του παραλήπτη, αλλιώς ο ταχυδρόμος δεν μπορεί να την παραδώσει εκεί που πρέπει.
Οι υπολογιστές ενός δικτύου μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:
α) Δύο υπολογιστές μπορούν να συνδεθούν απευθείας μεταξύ τους, για παράδειγμα με ένα καλώδιο ή ασύρματα με χρήση της τεχνολογίας μετάδοσης δεδομένων "Bluetooth"
β) Όταν οι υπολογιστές είναι τρεις ή περισσότεροι συνδέονται μέσω μιας συσκευής που ονομάζεται switch (σουίτς), επάνω στην οποία συνδέονται, με ειδικά καλώδια δικτύου ή ασύρματα, όλοι οι υπολογιστές του δικτύου. Το switch είναι σε θέση να ξεχωρίσει σε ποιόν υπολογιστή κατευθύνεται κάθε πακέτο δεδομένων που κινείται μέσα στο δίκτυο και να το στείλει μόνο σε αυτόν. Παλιότερη (και όχι τόσο αποτελεσματική) μορφή αυτής της συσκευής ήταν το hub (χαμπ), το οποίο έστελνε τα δεδομένα σε όλους τους υπολογιστές του δικτύου, περιμένοντας από αυτούς να ξεχωρίσουν αν τα δεδομένα προορίζονται για αυτούς ή όχι. Έτσι όμως υπάρχει αδικαιολόγητα μεγάλος όγκος δεδομένων που κυκλοφορεί μέσα στο δίκτυο και δημιουργούνται καθυστερήσεις.
Το πίσω μέρος (όπου καταλήγουν όλα τα καλώδια δικτύου, ένα για κάθε υπολογιστή) και το εμπρός μέρος ένος ενσύρματου switch στο οποίο μπορούν να συνδεθούν 16 υπολογιστές
Σε ένα δίκτυο είναι δυνατόν (χωρίς να είναι απαραίτητο) να υπάρχει ένας υπολογιστής που ονομάζεται server (σέρβερ) ή εξυπηρετητής ή διακομιστής. Ο υπολογιστής αυτός έχει μόνο ρόλο να εξυπηρετεί λειτουργίες των υπολοίπων υπολογιστών του δικτύου, οι οποίοι ονομάζονται clients ή πελάτες. Τέτοιες λειτουργίες μπορεί να είναι μεταφορά δεδομένων, αποθήκευση δεδομένων, εκτυπώσεις κ.λπ. Όταν υπάρχει server στο δίκτυο η λειτουργία του δικτύου μπορεί να ρυθμίζεται καλύτερα και λεπτομερέστερα.
Κάποια είδη δικτύων υπολογιστών περιγράφονται παρακάτω:
- Ένας χρήστης υπολογιστών συνδέει μεταξύ τους στο σπίτι του διάφορες συσκευές που χρησιμοποιεί, όπως τον επιτραπέζιο υπολογιστή του με έναν φορητό υπολογιστή που παίρνει μαζί του στη δουλειά και με το εξελιγμένο κινητό του τηλέφωνο (smartphone). Έτσι μεταφέρει αρχεία από τον έναν υπολογιστή στον άλλο.
- Μία επιχείρηση δημιουργεί στα γραφεία της ένα δίκτυο, το οποίο συνδέει όλους τους υπολογιστές των υπαλλήλων της μεταξύ τους. Έτσι οι εργαζόμενοι μπορούν να στέλνουν αρχεία ο ένας στον άλλο, ή να τυπώνουν όλοι έγγραφα σε έναν μόνο εκτυπωτή που έχει ένας υπάλληλος στο γραφείο του.
- Μία επιχείρηση έχει γραφεία σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Σε κάθε κτίριο γραφείων μιας πόλης έχει ένα δίκτυο σαν αυτό που περιγράψαμε στην προηγούμενη παράγραφο. Δημιουργεί όμως και ένα ευρύτερο δίκτυο που συνδέει τα δίκτυα των γραφείων της στις διάφορες πόλεις και έτσι οι υπάλληλοί της που εργάζονται στο Παρίσι μπορούν να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν πληροφορίες με τους συναδέλφους τους που εργάζονται στα γραφεία του Πεκίνου.
- Το ευρύτερο δίκτυο που υπάρχει είναι το Διαδίκτυο, το οποίο είναι ένα δίκτυο δικτύων, ένα δίκτυο δηλαδή που συνδέει μικρότερα δίκτυα κάθε είδους, οπουδήποτε κι αν βρίσκονται, και εκτείνεται σε όλη την υφήλιο.
Στα αγγλικά ονομάζεται Internet, που είναι είναι συντόμευση του όρου Internetwork (inter είναι το πρόθεμα "διά" και network σημαίνει δίκτυο). Ακόμη πιο συντομευμένη ονομασία είναι "the Net".
Ένας υπολογιστής ή ένα δίκτυο υπολογιστών στο σπίτι μας ή στην επιχείρησή μας δε μπορεί να συνδεθεί απευθείας στο Ίντερνετ. Η σύνδεση γίνεται μέσω ενός Παρόχου Υπηρεσιών Ίντερνετ (Internet Service Provider, ISP) που είναι συνήθως μία εμπορική εταιρεία την οποία πληρώνουμε για να μας προσφέρει τη σύνδεση αυτή.
β) Τρόποι σύνδεσης στο Ίντερνετ
β1) Σύνδεση μέσω του δικτύου σταθερής τηλεφωνίας: Dial-up , ISDN , ADSL
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος σύνδεσης στο Ίντερνετ είναι μέσω του δικτύου σταθερής τηλεφωνίας, δηλαδή μέσω των τηλεφωνικών καλωδίων που καταλήγουν στο σπίτι μας ή στην επιχείρησή μας.
β1.1) Dial - Up
Το είδος σύνδεσης που χρησιμοποιείτο παλιότερα ονομάζεται dial-up ("ντάϊαλ - απ"). Έκανε αποκλειστική χρήση της τηλεφωνικής γραμμής, δηλαδή για όση ώρα ήσουν συνδεδεμένος στον Ίντερνετ δε μπορούσες να πραγματοποιήσεις ή να δεχτείς τηλεφωνικές κλήσεις και η γραμμή σου εμφανιζόταν κατειλημμένη. Η μέγιστη θεωρητική ταχύτητα που μπορούσες να έχεις για μεταφορά δεδομένων από το Ίντερνετ προς τον υπολογιστή σου με σύνδεση dial-up, είναι 56 kbps.
Η σύνδεση dial-up μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη, αν έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό στον υπολογιστή μας, αλλά είναι μάλλον λύση ανάγκης, γιατί η ταχύτητα των 56 kbps είναι πολύ χαμηλή για τον όγκο των δεδομένων που διακινούνται στο Ίντερνετ σήμερα και προκαλεί μεγάλες καθυστερήσεις.
β1.2) ISDN
Το επόμενο είδος σύνδεσης που χρησιμοποιήθηκε είναι η σύνδεση ISDN (Integrated Services Digital Network). Με αυτό το είδος μπορούμε να έχουμε ταυτόχρονη πραγματοποίηση τηλεφωνικών κλήσεων και χρήση του Ίντερνετ. Οι μέγιστες ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων είναι 64 και 128 kbps.
Η τεχνολογία ISDN είναι η πρώτη μορφή "γρήγορου Ίντερνετ" που υπήρξε. Όσον αφορά τη σύνδεση χρηστών υπολογιστών με το Ίντερνετ, ξεπεράστηκε γρήγορα από την επόμενη τεχνολογία, το ADSL. Όσον αφορά όμως άλλες χρήσεις, όπως η μετάδοση σήματος ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών σταθμών, χρησιμοποιείται ευρύτατα.
β1.3) ADSL
Η πιο σύγχρονη τεχνολογία μετάδοσης ψηφιακών δεδομένων αυτήν την εποχή, με σύνδεση μέσω των τηλεφωνικών γραμμών, ονομάζεται ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line - Ασύμμετρη Ψηφιακή Συνδρομητική Γραμμή). Οι διαθέσιμες ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων προς τον υπολογιστή μας με σύνδεση ADSL είναι αυτήν τη στιγμή στη χώρα μας 2, 4, 8, 16 και 24 Mbps (Megabits per second). Οι ταχύτητες αυτές είναι οι μέγιστες δυνατές, που πιθανώς να επιτευχθούν υπό ιδανικές συνθήκες. Στην πραγματικότητα είναι πάντα χαμηλότερες. Έτσι, όταν υπογράψουμε ένα συμβόλαιο με μία εταιρεία - πάροχο υπηρεσιών Ίντερνετ, για να μας δώσει σύνδεση ADSL 24 Mbps στο σπίτι μας μέσω της τηλεφωνικής γραμμής μας, θα πληρώσουμε μεν την ακριβότερη μηνιαία συνδρομή για να έχουμε την πιο γρήγορη ταχύτητα που είναι διαθέσιμη, αλλά η ταχύτητα αυτή (σχεδόν) ποτέ δε θα φτάσει τα 24 Mbps. Παραδείγματα Παρόχων Υπηρεσιών Ίντερνετ (ISP) με σύνδεση ADSL στην Ελλάδα είναι οι εταιρείες "Conn-X" του ΟΤΕ, "Hellas On Line (hol)", "Vivodi", "On Telecoms", "Forthnet", "Cyta" και άλλες.
β1.4) Τρόπος σύνδεσης στο Ίντερνετ με ADSL
Όταν αποκτήσουμε μία σύνδεση ADSL στο Ίντερνετ, όταν ξέρουμε δηλαδή ότι, αφού υπογράψαμε το συμβόλαιό μας και πληρώσαμε, ο πάροχος υπηρεσιών Ίντερνετ ολοκλήρωσε τις απαιτούμενες εργασίες και πλέον στις πρίζες τηλεφώνου του σπιτιού μας υπάρχει εκτός από τηλεφωνική σύνδεση και σύνδεση Ίντερνετ, συνδέουμε σε μία τέτοια πρίζα (ακολουθώντας πάντα τις οδηγίες του παρόχου ISP) μία συσκευή που ονομάζεται modem-router (μόντεμ-ρούτερ). Στη συσκευή αυτή συνυπάρχουν τα εξής τμήματα:
- Το router (δρομολογητής) είναι η συσκευή η οποία φέρνει σε επαφή και επικοινωνία δύο διαφορετικά δίκτυα - στην περίπτωσή μας το τοπικό δίκτυο του σπιτιού μας και το Ίντερνετ.
- Το modem (συντόμευση των όρων modulator/ demodulator που σημαίνουν "διαμορφωτής/ αποδιαμορφωτής), που διαμορφώνει τα ψηφιακά δεδομένα τα οποία στέλνει το δίκτυό μας προς το Ίντερνετ έτσι ώστε να μπορούν να μεταδοθούν μέσα του, και αποδιαμορφώνει τα ψηφιακά δεδομένα τα οποία καταλήγουν στο δίκτυό μας από το Ίντερνετ, έτσι ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε.
- Ένα switch (βλ. παραπάνω) το οποίο ρυθμίζει σε ποιόν υπολογιστή του τοπικού μας δικτύου θα οδηγηθεί κάθε κομμάτι δεδομένων που κινείται μέσα στο δίκτυό μας (είτε αυτό προέρχεται από το Ίντερνετ είτε από κάποιο άλλο υπολογιστή του τοπικού μας δικτύου).
Το modem-router θα χρησιμοποιηθεί υποχρεωτικά, ακόμα κι αν μέσα στο σπίτι μας θα υπάρχει μόνο ένας υπολογιστής και όχι τοπικό δίκτυο πολλών υπολογιστών, για να μπορεί να υπάρξει επικοινωνία του υπολογιστή μας με το Ίντερνετ. Ό,τι αναφέρεται παρακάτω για τη δημιουργία τοπικού δικτύου με πολλούς υπολογιστές μέσα στο χώρο μας (σπίτι ή χώρος εργασίας) ισχύει και στην περίπτωση που έχουμε μόνο έναν υπολογιστή.
Το modem-router πολλές φορές για συντομία μπορεί να ονομάζεται απλώς "modem".
Ασύρματο modem-router. Διακρίνεται η κεραία ασύρματης εκπομπής και λήψης ψηφιακών δεδομένων.
Στο modem-router (και συγκεκριμένα στο switch της συσκευής) θα συνδέσουμε όλους τους υπολογιστές του σπιτιού και θα φτιάξουμε ένα οικιακό δίκτυο. Έτσι, μέσω της συσκευής αυτής θα επικοινωνούν οι υπολογιστές μας μεταξύ τους (μέσω του switch), αλλά θα επικοινωνούν όμως και με το Ίντερνετ (μέσω του router, που συνδέει το τοπικό μας δίκτυο με το Ίντερνετ).
Η δημιουργία τοπικού δικτύου με σύνδεση στο Ίντερνετ απαιτεί, την πρώτη φορά που θα συνδέσουμε το modem-router στην τηλεφωνική πρίζα, να κάνουμε συγκεκριμένες ρυθμίσεις και ενέργειες που περιγράφονται στις οδηγίες που θα μας δώσει ο πάροχος υπηρεσιών Ίντερνετ και η κατασκευάστρια εταιρεία του router. Εναλλακτικά, μπορούμε να πληρώσουμε έναν τεχνικό του παρόχου για να έρθει στο σπίτι μας και να κάνει την εγκατάσταση του modem-router, ή να ζητήσουμε τη βοήθεια ενός φίλου που έχει τις σχετικές γνώσεις. Η διαδικασία πάντως δεν είναι ιδιαίτερα σύνθετη.
Τα modem-routers είναι δύο ειδών: ενσύρματα και ασύρματα. Ο χαρακτηρισμός αυτός αναφέρεται στο τμήμα του switch, δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο οι υπολογιστές μας συνδέονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν το τοπικό μας δίκτυο μέσα στο χώρο μας.
Αν έχουμε ενσύρματο modem-router πρέπει όλοι οι υπολογιστές να συνδεθούν επάνω του με ειδικά καλώδια, τα "καλώδια δικτύου". Για να γίνει αυτό πρέπει κάθε υπολογιστής να έχει στο εσωτερικό του ένα ειδικό εξάρτημα που ονομάζεται "κάρτα δικτύου", μέσω του οποίου γίνεται η ενσύρματη αποστολή και λήψη δεδομένων. Το σημείο του υπολογιστή ή του modem-router-switch επάνω στο οποίο συνδέονται τα καλώδια δικτύου συνήθως ονομάζεται θύρα Ethernet (Ethernet port). Ο τύπος του βύσματος στο άκρο του καλωδίου δικτύου ονομάζεται RJ-45.
Καλώδιο δικτύου με βύσματα RJ-45 στα άκρα του
Κάρτα δικτύου για τοποθέτηση στο εσωτερικό επιτραπέζιου υπολογιστή. Αφού τοποθετηθεί, στο πίσω μέρος του υπολογιστή είναι ορατή η πλευρά με τη μεταλλική λάμα και το ένα και μοναδικό σημείο σύνδεσης, τη θύρα Ethernet , στην οποία συνδέεται το καλώδιο δικτύου που καταλήγει στο modem-router. Η κάρτα δικτύου μπορεί να είναι και ενσωματωμένη στη μητρική κάρτα του επιτραπέζιου υπολογιστή μας.
Πλευρά φορητού υπολογιστή στην οποία φαίνεται η θύρα Ethernet
Το σύμβολο που υπάρχει συνήθως δίπλα στα βύσματα ενσύρματης σύνδεσης δικτύου
Τα ασύρματα modem-router προσφέρουν και ασύρματη και ενσύρματη σύνδεση υπολογιστών.
Το πίσω μέρος ασύρματου modem-router. Με τις κεραίες του συνδέεται ασύρματα με υπολογιστές. Τα κίτρινα βύσματα είναι οι θύρες Ethernet του ενσύρματου switch της συσκευής, όπου μπορούν να συνδεθούν ενσύρματα μέχρι τέσσερις υπολογιστές. Στο μπλε βύσμα συνδέεται το καλώδιο τηλεφώνου που καταλήγει στην τηλεφωνική πρίζα του τοίχου (για τη σύνδεση με το Ίντερνετ) και στο μαύρο βύσμα συνδέεται ο μετασχηματιστής που δίνει στη συσκευή ρεύμα για να λειτουργήσει.
Ακριβώς ίδια είναι και η μορφή ενός ενσύρματου modem-router, με τη διαφορά ότι δεν έχει κεραία ή κεραίες.
Για να συνδεθεί ένας υπολογιστής με ένα ασύρματο δίκτυο πρέπει να έχει στο εσωτερικό του ένα ειδικό εξάρτημα που ονομάζεται "ασύρματη κάρτα δικτύου", μέσω του οποίου γίνεται η ασύρματη αποστολή και λήψη δεδομένων. Σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι φορητοί υπολογιστές έχουν ασύρματη κάρτα δικτύου. Η απλούστερη και πιο συνηθισμένη λύση για επιτραπέζιους υπολογιστές είναι να συνδέσουμε σε μία USB θύρα τους μία ασύρματη κάρτα δικτύου USB (USB WiFi Adapter)
Ασύρματη κάρτα δικτύου USB
Η τεχνολογία ασύρματης δικτύωσης στην οποία αναφερόμαστε εδώ, ονομάζεται Wi-Fi ή WiFi ή Wi Fi ("ουάι-φάι") και ένας υπολογιστής ο οποίος μπορεί να τη χρησιμοποιήσει (ο οποίος δηλαδή έχει ασύρματη κάρτα δικτύου) λέμε ότι "έχει WiFi".
Το σήμα της τεχνολογίας WiFi
Τα ασύρματα modem-router έχουν μία εμβέλεια εντός της οποίας φτάνει το σήμα τους. Οποιοσδήποτε υπολογιστής με ασύρματη κάρτα δικτύου βρεθεί εντός της περιοχής εκπομπής τους μπορεί να συνδεθεί στο δίκτυό τους. Για να αποτρέψουμε τη σύνδεση ξένων, ανεπιθύμητων υπολογιστών στα ασύρματα δίκτυα των σπιτιών και των γραφείων μας, ασφαλίζουμε ("κλειδώνουμε" όπως λέμε) τα δίκτυα με έναν κωδικό, τον οποίο ζητά το modem-router από οποιονδήποτε υπολογιστή προσπαθεί να συνδεθεί για πρώτη φορά μαζί του.
Το αντίθετο γίνεται με ασύρματα δίκτυα που δημιουργούνται σε δημόσιους χώρους, τα οποία εσκεμμένα αφήνονται ξεκλείδωτα για να μπορεί οποιοσδήποτε να έχει δωρεάν σύνδεση στο Ίντερνετ. Τέτοια δίκτυα δημιουργούνται, για παράδειγμα, σε ξενοδοχεία, καφέ και μπαρ για να προσφέρεται αυτή η ευκολία στους πελάτες τους, σε αεροδρόμια, από Δήμους σε κεντρικά σημεία πόλεων κ.λπ. Κάθε σημείο στο οποίο υπάρχει δωρεάν ασύρματο Ίντερνετ ονομάζεται Wi Fi Hot Spot (χοτ- σποτ).
β2) Σύνδεση στο Ίντερνετ μέσω των δικτύων κινητής τηλεφωνίας (Mobile Internet)
Σύνδεση ενός προσωπικού υπολογιστή (επιτραπέζιου ή φορητού ή τάμπλετ) στο Ίντερνετ μπορούμε να έχουμε και μέσω των δικτύων κινητής τηλεφωνίας, αλλά συνήθως με χαμηλότερες ταχύτητες από αυτές που προσφέρει μια σύνδεση ADSL. Όλες οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα προσφέρουν αυτήν την υπηρεσία. Αυτού του είδους η σύνδεση για προσωπικό υπολογιστή γίνεται συνήθως με συσκευή που ονομάζεται USB 3G modem, η οποία συνδέεται στον υπολογιστή μέσω θύρας USB. Για τη σύνδεσή αυτή αγοράζουμε νέα σύνδεση από μία εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, με νέα κάρτα SIM την οποία τοποθετούμε μέσα στο USB 3G modem.
USB 3G modem
(Σημείωση: Υπάρχει περίπτωση κάποιες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να χρησιμοποιούν τις ακολουθες ονομασίες:
- Mobile broadband ("μομπάιλ μπρόουντ-μπάντ") για την υπηρεσία παροχής σύνδεσης στο ίντερνετ για προσωπικό υπολογιστή (επιτραπέζιο ή φορητό ή τάμπλετ) με χρήση USB 3G modem
- Mobile internet για την υπηρεσία σύνδεσης του κινητού μας τηλεφώνου στο Ίντερνετ μέσω της υπάρχουσας σύνδεσής μας στην εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, αλλά με επιπλέον χρεώσεις από αυτές που πληρώνουμε για τις απλές κλήσεις και την αποστολή μηνυμάτων.
Γενικά πάντως η σύνδεση στο ίντερνετ μέσω των δικτύων κινητής τηλεφωνίας συνήθως ονομάζεται mobile internet, ανεξαρτήτως του είδους της συσκευής που αξιοποιεί αυτήν τη δυνατότητα.)
β3) Δορυφορική σύνδεση στο Ίντερνετ
Τέλος είναι δυνατόν ένας προσωπικός υπολογιστής να συνδεθεί στο Ίντερνετ δορυφορικά, με ειδικό εξοπλισμό και δορυφορική κεραία. Η χώρα μας καλύπτεται για την αποστολή και λήψη δορυφορικών σημάτων επικοινωνίας με το Ίντερνετ από τον Ελληνοκυπριακό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Hellas Sat 2. Πάροχοι Υπηρεσιών δορυφορικού Ίντερνετ στην Ελλάδα είναι οι εταιρείες ΟΤΕ, "Forthnet" και άλλες. Η λύση αυτή εξασφαλίζει πρόσβαση στο διαδίκτυο σε οποιοδήποτε σημείο, ακόμη και εκεί που δεν φτάνουν καλώδια τηλεφώνου και δεν υπάρχει σήμα κινητής τηλεφωνίας.
γ) Ίντερνετ και Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web - WWW)
γ1) Γενική οργάνωση του Ίντερνετ
Όταν αποκτήσουμε σύνδεση στο Ίντερνετ (μέσω μιας εταιρείας- παρόχου υπηρεσιών Ίντερνετ) συνδεόμαστε στους υπολογιστές- σέρβερ της εταιρείας αυτής. Οι σέρβερ αυτοί συνδέονται με άλλους κεντρικότερους, μέσω των οποίων τα δίκτυα όλης της χώρας συνδέονται με αντίστοιχους σέρβερ άλλων χωρών. Με όμοιο τρόπο οι κεντρικότεροι αυτοί σέρβερ συνδέονται με αντίστοιχους σε άλλες ηπείρους και τελικά μπορεί να υπάρχει σύνδεση μεταξύ όλων των υπολογιστών σε όλον τον κόσμο.
γ2) Τα αλληλοσυνδεόμενα περιεχόμενα του Ίντερνετ. Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web - WWW)
Η σημερινή τεχνολογία του Ίντερνετ μας επιτρέπει τη μεταφορά ψηφιακών δεδομένων διαφόρων ειδών όπως:
- Μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email)
- Δεδομένα ήχου, εικόνας και βίντεο. Με τέτοια δεδομένα επιτυγχάνονται υπηρεσίες διαδικτυακής τηλεόρασης, διαδικτυακού ραδιοφώνου, τηλεφωνίας με ήχο ή με βιντεοκλήσεις κ.λπ.
- Ψηφιακά αρχεία κειμένων, όπως αυτό που διαβάζετε αυτήν τη στιγμή.
Τα κείμενα και όλο το άλλο υλικό κάθε τύπου, όπως φωτογραφίες, βίντεο κ.λπ. που είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο έχουν το χαρακτηριστικό ότι συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους (links), μέσω των οποίων μεταφερόμαστε από κείμενο σε κείμενο και από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα. Παράδειγμα συνδέσμου προς την αρχική σελίδα της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας "Βικιπαίδεια" είναι αυτή η λέξη: Βικιπαίδεια. Αν κάνετε κλικ με το ποντίκι σας επάνω της θα ανοίξετε αυτήν την ιστοσελίδα. Επίσης, κάθε τίτλος στο πλαϊνό μωβ μενού της σελίδας, είναι και ένας σύνδεσμος που οδηγεί σε μία διαφορετική σελίδα του www.123neo.com. Οι σύνδεσμοι (links) πολλές φορές ξεχωρίζουν μέσα σε ένα κείμενο, επειδή συνήθως είναι γραμμένοι με γράμματα μπλε χρώματος και είναι υπογραμμισμένοι. Το σύνολο των αλληλοσυνδεόμενων κειμένων και πληροφοριών του διαδικτύου συνθέτει αυτό που ονομάζεται Παγκόσμιος Ιστός ή World Wide Web ή WWW.
γ3) Δημιουργία ιστοτόπων και ιστοσελίδων στο Ίντερνετ
Ο κάθε χρήστης υπολογιστών που θέλει να τοποθετήσει το δικό του περιεχόμενο στο Ίντερνετ, δημιουργεί αυτό που ονομάζεται ιστότοπος ή ιστοχώρος ή διαδικτυακός τόπος ή web site (ουέμπ σάιτ) ή site. Φανταστείτε κάθε ιστότοπο σαν ένα βιβλίο και τον Παγκόσμιο Ιστό σαν τη βιβλιοθήκη που περιέχει όλα τα βιβλία του διαδικτύου. Ο ιστότοπος www.123neo.com στον οποίο βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή είναι ένα τέτοιο "βιβλίο". Συγκεκριμένα αυτήν τη στιγμή βρίσκεστε στο κεφάλαιο "Δίκτυα υπολογιστών και Ίντερνετ" του βιβλίου "www.123neo.com". Κάθε "κεφάλαιο" ενός ιστοτόπου ονομάζεται ιστοσελίδα ή web page και έχει τη δική της μοναδική διεύθυνση URL (Uniform Resource Locator - Ενιαίος Εντοπιστής Πόρων) στο Ίντερνετ. Η διεύθυνση URL της ιστοσελίδας "Δίκτυα υπολογιστών και Ίντερνετ" του ιστοτόπου μας, είναι http://www.123neo.com/a-f-computers-diktia.html . Κάθε ιστότοπος μπορεί να έχει λίγες ή πολλές ιστοσελίδες.
Ο δημιουργός ενός ιστοτόπου αρχικά γράφει τις ιστοσελίδες του "βιβλίου" του. Ακολούθως πληρώνει μία σχετική εταιρεία που βρίσκει στο Ίντερνετ για να αγοράσει μία ονομασία ("domain name") για τον ιστότοπό του. Το domain name του ιστοτόπου μας είναι 123neo.com και με την αγορά του έχουμε εξασφαλίσει ότι κανείς άλλος στον κόσμο δε μπορεί να το χρησιμοποιήσει, γιατί αν γινόταν αυτό θα δημιουργείτο σύγχυση στο Ίντερνετ μεταξύ των ιστοτόπων με ίδια ονομασία. Τέλος πληρώνει μια εξειδικευμένη εταιρεία φιλοξενίας ιστοτόπων και νοικιάζει χώρο αποθήκευσης στους σκληρούς δίσκους των σέρβερ της, μέσω των οποίων οι ιστοσελίδες του ιστοτόπου είναι προσβάσιμες σε όλο το Ίντερνετ. Μόνο στους υπολογιστές- σέρβερ τέτοιων εταιρειών μπορεί να αποθηκευθεί το περιεχόμενο ιστοτόπων και όχι στον υπολογιστή του σπιτιού μας στον οποίο δημιουργήσαμε τις ιστοσελίδες μας.
γ4) Περιήγηση στον Παγκόσμιο Ιστό (Web surfing and browsing)
Όπως προαναφέραμε, το χαρακτηριστικό των πληροφοριών κάθε μορφής που υπάρχει στον Παγκόσμιο Ιστό είναι ότι συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους (links). Με αυτόν τρόπο η μετακίνηση από ιστοσελίδα σε ιστοδελίδα και από θέμα σε θέμα γίνεται με ένα κλικ του ποντικιού μας, ουσιαστικά σε μηδενικό χρόνο. Αυτή είναι η τεράστια ευκολία και γοητεία της περιήγησης στον Παγκόσμιο Ιστό. Φανταστείτε ότι αναζητούμε πληροφορίες για το φυτό της φασολιάς και τις εντοπίζουμε στη Βικιπαίδεια, στην ιστοσελίδα με διεύθυνση URL: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CF%83%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%AC . Εκεί διαβάζουμε ότι είναι φυτό δικοτυλήδονο και ότι για την καλλιέργειά της χρειάζονται λιπάσματα φωσφόρου και καλίου. Οι λέξεις "δικοτυλήδονο", "φωσφόρου", "καλίου" είναι σύνδεσμοι και κάνοντας κλικ επάνω τους με το ποντίκι μπορούμε αμέσως να μεταφερθούμε στις σχετικές ιστοσελίδες της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας και να μάθουμε αμέσως τι σημαίνουν. Αυτό μπορεί να γίνει οπουδήποτε βρισκόμαστε, αρκεί να έχουμε κάποιο είδος υπολογιστή με προσβαση στο Ίντερνετ (π.χ. smartphone με σύνδεση mobile internet). Αν κάναμε την ίδια αναζήτηση σε μια παραδοσιακή εγκυκλοπαίδεια, θα έπρεπε για κάθε λήμμα να ψάχνουμε μέσα στον σχετικό τόμο που θα έπρεπε να πάρουμε από το ράφι μας - αν φυσικά βρισκόμασταν στο σπίτι μας, στη βιβλιοθήκη του οποίου έχουμε τις εγκυκλοπαίδειες και τα λεξικά μας.
Συα αγγλικά χρησιμοποιούνται δύο όροι για την περιήγηση στον παγκόσμιο ιστό: web surfing και web browsing. Δεν είναι απολύτως ξεκάθαρη η διάκριση μεταξύ τους, αλλά πολλοί θεωρούν ότι το browsing είναι η μετακίνηση από ιστοσελίδα σε ιστοδελίδα με κάποιο σκοπό, μέχρι να εντοπίσουμε τις πληροφορίες που μας ενδιαφέρουν, ενώ το surfing είναι η περιήγηση χωρίς ιδιαίτερο σκοπό, κατά την οποία αφηνόμαστε να παρασυρθούμε από θέμα σε θέμα, κάνοντας κλικ σε όποιο σύνδεσμο μας τραβήξει την προσοχή. Ο όρος surfing προέρχεται από το άθλημα του σερφ, στο οποίο οι σέρφερς κινούνται ελεύθερα και γρήγορα επάνω στα κύματα της θάλασσας και στα ελληνικά έχει μεταφερθεί ως "σερφάρισμα στο Ίντερνετ".
γ5) Προγράμματα περιήγησης (Web browsers)
Κάθε πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή, το οποίο μπορεί να μεταφέρει στον υπολογιστή μας, να αποκρυπτογραφήσει και να μας δείξει στην οθόνη μας ιστοσελίδες από τον Παγκόσμιο Ιστό, ονομάζεται πρόγραμμα περιήγησης ή Web browser ("μπράουζερ") ή φυλλομετρητής ιστοσελίδων ή πλοηγός Web ή περιηγητής Ιστού.
Για να δούμε μία ιστοσελίδα σε έναν Web browser (να την "ανοίξουμε" όπως λέμε), πληκτρολογούμε στην ειδική θέση του προγράμματος τη διεύθυνση URL της ιστοσελίδας.
Η θέση αυτή ονομάζεται γραμμή διευθύνσεων. Στην παραπάνω εικόνα φαίνεται μια γραμμή διευθύνσεων όπου έχουμε πληκτρολογήσει τη διεύθυνση URL της πρώτης ιστοσελίδας του ιστοτόπου μας www.123neo.com και έχουμε πατήσει Enter στο πληκτρολόγιό μας για να "ανοίξει" η ιστοσελίδα. Με το πάτημα του Enter το πρόγραμμα Web browser συμπλήρωσε αυτόματα το τμήμα http://.
Μερικά ευρέως χρησιμοποιούμενα προγράμματα περιήγησης είναι τα εξής:
- Internet Explorer της εταιρείας Microsoft
- Firefox του οργανισμού Mozilla
- Chrome της εταιρείας Google
- Safari της εταιρείας Apple
γ6) Μηχανές αναζήτησης (Search engines)
Η άμεση μετάβαση σε μία συγκεκριμένη ιστοσελίδα, της οποίας τη διεύθυνση URL γνωρίζουμε και πληκτρολογούμε στη γραμμή διευθύνσεων του Web browser που χρησιμοποιούμε στον υπολογιστή μας, είναι μια απλή περίπτωση εντοπισμού πληροφοριών μέσα στον Παγκόσμιο Ιστό. Πιο συνηθισμένη είναι η περίπτωση στην οποία χρειαζόμαστε πληροφορίες για κάποιο θέμα, χωρίς όμως να ξέρουμε ποιές είναι οι καλύτερες ιστοσελίδες γι αυτό το θέμα.
Η δουλειά εντοπισμού πληροφοριών είναι πολύ δύσκολη, αν αναλογιστούμε πόσο απέραντος είναι ο Παγκόσμιος Ιστός. Σε σχετικό άρθρο του CNN (http://articles.cnn.com/2011-09-12/tech/web.index_1_internet-neurons-human-brain?_s=PM:TECH) αναφέρεται η άποψη ότι υπάρχουν ένα τρισεκατομμύριο ιστοσελίδες.
Τη δουλειά αυτή αναλαμβάνουν να κάνουν για εμάς κάποιοι ιστότοποι εταιρειών. Μέσα στους ιστοτόπους αυτούς επικοινωνούμε με τις εταιρείες αυτές, πληκτρολογώντας και στέλνοντάς τους μερικές λέξεις-κλειδιά για το θέμα που ψάχνουμε. Οι λέξεις αυτές ονομάζονται "όροι αναζήτησης". Σύμφωνα με το προηγούμενο παράδειγμα αναζήτησης πληροφοριών για τη φασολιά, θα μπορούσαμε να πληκτρολογήσουμε τους όρους αναζήτησης "φυτό φασολιά" ή απλώς "φασολιά" (χωρίς εισαγωγικά).
Οι υπολογιστές των εταιρειών που επικοινωνούν με το δικό μας υπολογιστή μέσω του Ίντερνετ, δέχονται τους όρους αναζήτησής μας, και με εξειδικευμένα προγράμματα που έχει δημιουργήσει καθεμιά από αυτές τις εταιρείες, ψάχνουν μέσα στον απέραντο Παγκόσμιο Ιστό και μας παρουσιάζουν στην οθόνη μας μία λίστα ιστοσελίδων που βρήκαν, οι οποίες θεωρούν ότι έχουν περιεχόμενο που είναι το πιο σχετικό με την αναζήτησή μας.
Οι ιστότοποι αυτοί ονομάζονται μηχανές αναζήτησης (search engines). Μερικές από τις πιο δημοφιλείς μηχανές αναζήτησης είναι οι εξής:
- Google (www.google.com)
- Bing (www.bing.com)
- Yahoo (www.search.yahoo.com)
Η αρχική ιστοσελίδα του ιστοτόπου με τη μηχανή αναζήτησης της Google
Ιστοσελίδα με λίστα αποτελεσμάτων για μία αναζήτησή μας (Search Engine Result Page - SERP)
Στην ιστοσελίδα πολλών μηχανών αναζήτησης μπορούμε να εστιάσουμε την αναζήτησή μας, πατώντας (αντί για το γενικό κουμπί που γράφει Search ή Αναζήτηση ή έχει ένα σύμβολο μεγεθυντικού φακού) σε κατάλληλους συνδέσμους (links) για Εικόνες/ Images, Βίντεο/ Videos κ.λπ. Αν για παράδειγμα πατήσουμε "Εικόνες", αντί για την λίστα αποτελεσμάτων που φαίνεται στην παραπάνω εικόνα θα εμφανιστούν ως αποτελέσματα εικόνες. Κάνοντας κλικ επάνω σε οποιαδήποτε από αυτές θα οδηγηθούμε στην ιστοδελίδα που την περιέχει. Η γενική αναζήτηση γίνεται επίσης με το σύνδεσμο Ιστός/Web.
Οι επιλογές αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Google. Εμφανίζονται αφού κάνουμε μία γενική αναζήτηση στον Ιστό.
Οι επιλογές αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Bing
Οι επιλογές αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Yahoo
Σελίδα αποτελεσμάτων για αναζήτηση εικόνων στη μηχανή αναζήτησης Bing. Ο όρος αναζήτησης ήταν "θάλασσα".
